Çocuğunuzun kaka yapmasıyla ilgili tutumunu bunun bir güç oyunu olmadığını anlamasını sağlayarak değiştirebilirsiniz. Çünkü o, şuan içinde bulunduğu gelişimsel sürecin etkisiyle kakasını istediği zaman istediği kadar yapmasını ben varım ve bak bunlar benim istediklerim demenin farklı bir yolu olarak görüyor. Sizin baskı kurmak için onu yönlendirmediğinizi fark ettiğinde tuvaleti kullanmak için daha ılımlı tepkiler göstermeye başlayacaktır. Bunu yapabilmek için onunla “kaka” hakkında konuşalım ve kaka yapmayı normalleştirelim.
Örnek diyalog:
“vücudumuz her gün kaka yapıyor, bak bu senin kakan”
“vücudun kakanın geldiğini hissediyor ve yapması gerektiğini anlıyor”
“Vücudun seninle konuşuyor, kaka yapmanı istiyor hadi kakaya yardım edelim.”
“hadi kakanın dışarı çıkmasını sağla bak ben de sana yardımcı olmaya çalışıyorum.”
“Sana sürekli tuvaleti hatırlatıp seni tuvalete oturttuğum için üzgünüm, sen tuvaletini yapmayı öğrendiğinde artık buna ihtiyaç duymayacaksın.”
Daha sonra bu konu hakkında konuşmayı bırakın çünkü uzun süreler tüm dikkat ve enerjinin tuvalette olması çocukta kaygıyı arttıracaktır. Sizin de bu konuyla ilgili artık endişeli olmadığınızı görmek ona çok yardımcı olacaktır. Tuvaleti kullanma ile ilgili hatırlatmalardan uzak durun, ne zaman tuvalete gitmek istediğine kendinin karar vermesine izin verin. Unutmayalım, sık sık hatırlatmalar bir çeşit baskıdır ve güç mücadelesini tetikler. Çocuğunuzun şu dönemde tuvaletini kendi istediği kadar ve kendi istediği şekilde tutup-bırakmaktan doğan başarı duygusunu yaşamaya ihtiyacı var. Ancak dışkıyı uzun süre tutmak da vücutta zarar yol açacağından çocuğa planlı şekilde tuvaleti hatırlatma periyotları takip edilmelidir. Bu esnada çocuğunuzu tuvalete oturtup orada biraz vakit geçirdiği, her tuvaletinin yapışından sonra onu makul şekilde ödüllendirdiğiniz yaklaşımları kullanabilirsiniz. Onun tuvaletini yapmasını kolaylaştıracak şekilde beslenmesini sağladıktan sonra (lifli, zeytinyağlı gıdalar vs.) destekleyici tutumlar ile eğitimini tamamlayabilirsiniz.
